یک مطالعه جدید نشان می دهد که یک تنوع ژنتیکی در متابولیسم کافئین ممکن است باعث شود برخی از افراد مقدار کمتری قهوه بنوشند. بعضی از افراد می توانند قهوه را تمام روز و تمام شب قهوه بنوشند شب هم یک خواب تخت و راحت داشته باشند. برای برخی دیگر نوشیدن یک یا دو فنجان قهوه در طول روز باعث می شود که تمام شب بیدار بمانند. اکنون، یک مطالعه جدید علمی نشان می دهد که این تفاوت در تحمل کافئین می تواند با یک ژن واحد به نام PDSS2 مرتبط باشد. در مجله قهوه ست بیشتر در مورد ارتباط میان علاقه یا عدم علاقه به مصرف قهوه و ژنتیک افراد بخوانید.
قهوه و ژنتیک
در یک مطالعه محققان اطلاعات ژنتیکی و عادات نوشیدن قهوه را در 370 نفر در یک روستای کوچک در جنوب ایتالیا و 843 نفر از شش روستا در شمال شرقی ایتالیا بررسی کردند. آنچه آنها دریافتند این است که دوستداران قهوه با تغییر خاصی در ژن PDSS2 روزانه یک فنجان قهوه کمتر می نوشند.
نظرسنجی دوم که در هلند روی گروهی از 1731 نفر انجام شد همچنین نشان داد که افرادی که در این ژن با دیگران تفاوت داشته و این تغییر را در ژن PDSS2 دارند کمی کمتر از دیگران قهوه می نوشند. اما محققان خاطرنشان کردند که در حالی که ایتالیایی ها تمایل به نوشیدن اسپرسو در فنجان قهوه خوری دارند، هلندی ها فنجان های بزرگتر قهوه قطره ای دمی را با تقریباً سه برابر کافئین ترجیح می دهند، به این معنی که کمتر نوشیدن حتی یک و نیم فنجان قهوه کاهش قابل توجهی در مصرف قهوه است.
ایان سمپل در مقاله ای در گاردین نوشت که که محققان معتقدند ژن اصلاح شده میزان متابولیسم کافئین در بدن را کاهش می دهد. به این معنی که مدت طولانی تری در جریان خون معلق است. بنابراین افراد مبتلا به تنوع PDSS2 برای دریافت تحریک همانند سایر نوشیدنی های قهوه به کافئین کمتری احتیاج دارند و تاثیر کافئین مدت بیشتری ادامه می یابد.
این مطالعه فقط به قهوه محدود نمی شود. محقق اصلی، نیکولا پیراتسو، یک متخصص ژنتیک در دانشگاه ادینبورگ می گوید که درک ژنتیک قهوه می تواند پیامدهای گسترده تری برای سلامتی داشته باشد. بدن از بسیاری از مسیرهای متابولیکی که مواد شیمیایی موجود در قهوه را تجزیه می کند، برای فرآوری داروها استفاده می کند. دانستن نحوه کار آنها می تواند به درمان های شخصی تر کمک کند.
پیراستو در این باره به سمپل می گوید: “قهوه از بدن در برابر برخی از انواع سرطان ها، بیماری های قلبی عروقی و پارکینسون محافظت می کند.” “درک اینکه چه چیزی محرک افراد برای نوشیدن قهوه است ممکن است به ما کمک کند تا بهتر درک کنیم که روی این بیماری ها چه تأثیراتی دارد و بنابراین می توان تحقیقات جدید پزشکی را آغاز کرد.”
این اولین مطالعه در مورد ژنتیک و مصرف قهوه نیست. محققان این موضوع را از دهه 1960 بررسی کرده اند. در سال 2014، دانشمندان عادات نوشیدن قهوه 120،000 نفر را مورد بررسی قرار دادند و شش تنوع ژنی را یافتند. برخی از تغییرات مرتبط با مصرف کنندگان معتقد قهوه نیز در متابولیسم گلوکز و لیپید نقش داشتند. این مطالعه اخیر نشان می دهد که PDSS2 نیز ممکن است وارد بازی شود، اما تحقیقات بیشتری برای از بین بردن پیچیدگی های ژنتیکی ارادت و علاقه انسان (یا فقدان آن) به قهوه لازم است.
منبع: smithsonianmag
