قهوه ترکیبی در سالهای اخیر به قهوههای تخصصی معروف شده که هم در رقابت های بین المللی و هم در کافی شاپ های ممتاز مورد استفاده قرار می گیرد. هر باریستای حرفه ای از یک نوع قهوه ترکیبی که دارای طعمی خاص و منحصر به فرد است استفاده می کند و از آنجایی که صنعت قهوه تا حد زیادی به سمت استفاده از قهوه های ترکیبی سوق پیدا کرده، رسترهای قهوه برای ارائه یک تجربه حسی جدید و هیجانانگیز، قهوه های ترکیبی تخصصی را به جای گزینه «سنتیتر» به منوهای خود اضافه کرده اند.
رست قهوه ترکیبی، فرصتی منحصر به فرد برای برشته کاران قهوه فراهم می کند تا خودشان را به عنوان یک برند خاص به بازار معرفی کنند و هویت برندشان را به روش های مؤثرتری توسعه دهند.
با توجه به اینکه هر برند، قهوه ترکیبی خاص خود را برشته کاری می کند، این سوال پیش می آید که آیا رسترها میتوانند برای قهوه ترکیبی خود حق مالکیت معنوی بگیرند و واقعاً نشان برند خود را در طعم بی نظیر قهوه شان به جای بگذارند؟
برای کسب اطلاعات بیشتر، با تونی دریفوس، یکی از بنیانگذاران و رئیس شرکت قهوه متروپلیس ، اولیویا موریس، عمده فروش و مدیر Little Bear Coffee و آدام کوزنز، مدیر عامل و یکی از بنیانگذاران Perky Blenders صحبت کردم.
در ادامه مقاله می توانید نظر آنها را درباره حق مالکیت معنوی قهوه ترکیبی بخوانید.
قهوه ترکیبی: یک اصل جدید از قهوه تخصصی
قهوه های ترکیبی، چه به صورت فصلی سرو شوند و چه به صورت خاص، همیشه یکی از ایتم های اصلی در پیشنهادات و منوهای کافی شاپ بسیاری از رسترها بوده اند. علاوه بر این، آنها اغلب برای پذیرایی از قهوهنوشانی که به دنبال طعم کلاسیک شکلاتی و آجیلی هستند، سرو میشوند.
اما این تصور در حال تغییر است. امروزه، قهوه تخصصی ترکیبی به عنوان راهی خلاقانه و مبتکرانه برای ارائه تجربیات جدید به مصرف کنندگان شناخته شده است.
تونی دریفوس یکی از بنیانگذاران و رئیس شرکت Metropolis Coffee به عنوان یک رستر قهوه در شیکاگو که قهوه های ترکیبی متفاوتی را می فروشد، میگوید: «از قهوه های ترکیبی می توان هوشمنداته تر و برای خوشایند بیشتر مصرف کننده استفاده کرد، چون به شما اجازه میدهند مشتری خود را با توجه به طعمی که از قهوه انتظار دارد، راضی کنید. “اگر قهوه تک خاستگاه را سرو کنید فقط می توانید یک طعم خاص را برای مشتری سرو کنید و خود مشتری باید تصمیم بگیرد که آیا طعم قهوه را می پسندد یا خیر.”
قهوه های ترکیبی همچنین می توانند برای بسیاری از مصرف کنندگان قابل دسترس تر باشند. اولیویا موریس علاوه بر اینکه یک عمده فروشی قهوه دارد و مدیر قهوه لیتل بیر است، در بخش کنترل کیفیت و آموزش نیز فعال است. او توضیح میدهد که چرا قهوه ترکیبی میتواند بیشتر از قهوه تک خاستگاه برای مشتری «خوشآیند» باشد.
او میگوید: «انتخاب قهوه تک خاستگاه گاهی اوقات برای مشتری واقعا سخت است، همه مصرفکنندگان اطلاعات کافی در مورد اطلاعات تخصصی که روی بسته های قهوه نوشته شده، ندارند. اطلاعات روی بسته ممکن است شامل منطقه کشت قهوه یا ارتفاع خاصی که قهوه در آن سرو شده باشد که درک آن برای مشتری چالشبرانگیز است و اکثر مصرفکنندگان با پرسیدن سؤال درباره آن نیز راحت نیستند.
او اضافه می کند: ” این چالش ها در مورد قهوه ترکیبی تخصصی صدق نمی کند.” «مشتریان معمولاً به راحتی درباره آنها سوال می پرسند و بهتر میتوانند طعمی را که دوست دارند، انتخاب کنند».
آدام کوزنز یکی از بنیانگذاران Perky Blenders در لندن، انگلستان است که چند نوع قهوه ترکیبی می فروشد.
او می گوید: «داشتن حق مالکیت روی قهوه ترکیبی که با نیازهای خاص مصرف کنندگان مطابقت داشته باشد، به طوری که آنها بتوانند به سرعت قهوه مورد نظر خود را شناسایی کنند، برای همه یک رویکرد برد-برد است و می تواند مزایای زیر را برای برند و مصرف کننده داشته باشد. »
کنترل بیشتر بر هویت برند
رسترهای قهوه تخصصی تلاش میکنند تا برندی متمایز برای خود بسازند و معمولاً ارزشهای تجاری مشخصی نیز دارند. ارائه قهوه های ترکیبی مطمئناً به افزایش آگاهی از برند و تقویت هویت برند آنها کمک می کند.
از نامگذاری هر نوع قهوه ترکیبی گرفته تا نحوه تولید آنها، دلایل زیادی وجود دارد که ممکن است رستر قهوه بخواهد از حق مالکیت معنوی آن حمایت کند. قهوه های ترکیبی میتوانند ابزار بسیار قوی در استراتژی بازاریابی و برندسازی یک رستر باشند .
تونی میگوید: «ما ترکیبی به نام اسپرسو ردلاین(Espresso Redline) ارائه میدهیم. علت انتخاب این نام وجود کلمه «متروپلیس» در نام برند خودمام بوده که برای عموم مردم به معنی «شهر» است و در شیکاگو که ما قهوه هایمان را رست میکنیم، ردلاین یک خط از مترو است که بازهم در ذهن مرد مترادف با کلمه شهر است. »
او میافزاید: «با نامگذاری قهوه اسپرسو به نام سیستم حملونقل معروف شهر، مشتریان ما میدانند که ما چه کسی هستیم. “و تجربه من، نشان داده، مشتریان به شدت به قهوه های ترکیبی که با طعم آنها ارتباط برقرار می کنند وفادار می مانند در حالیکه چنین حسی کمتر نسبت به قهوه های تک خاستگاه، دیده می شود. ”
آدام توضیح می دهد که چگونه از قهوه ترکیبی برای تقویت مشارکت با سایر برندها و پروژه های مشابه استفاده می کند.
او به من میگوید: «ما یک نوع قهوه ترکیبی داریم که هر ماه یک نام خاص به آن می دهیم و علاوه بر امتحان کردن مشخصات طعم های مختلف، با مارک های دیگر، پروژه های محلی و صنایع بسته بندی دیگر شریک می شویم تا قهوه ترکیبی متفاوتی به بازار عرضه کنیم. »
او می افزاید: «کسب و کار ما قویاً به حمایت از جوامع محلی و هنرمندان مختلف اعتقاد دارد و نام قهوه های ترکیبی مان این را نشان می دهد. »
ایجاد یک تجربه حسی جدید
در بسیاری از موارد، روستکنندهها میتوانند از قهوههای یکسانی استفاده کنند که دارای خاستگاه مشابهی هستند. اما برای ارائه یک طعم جدید، این قهوهها را متفاوت برشته کاری می کنند، آنها همچنین ممکن است با ترکیب کردن چند نوع قهوه مختلف، طعمی متمایز را با عرضه کنند و برندشان را ارزشمندتر نشان دهند.
تونی می گوید: «قهوه های تک خاستگاه را می توان به عنوان مواد اولیه تشکیل دهنده قهوه های ترکیبی در نظر گرفت و هر نوع قهوه ترکیبی را نیز به عنوان دستور العمل هایی که می توانید با این مواد اولیه ایجاد کنید، در نظر بگیرید. بنابراین میتوان با استفاده از یک نوع مواد اولیه یکسان، ترکیبهای مختلفی ایجاد کرد و آنها را به روش های مختلفی رست کرد تا با نیازهای مختلف مطابقت داشته باشد.
او میافزاید: «این فقط به معنای تنوع بیشتر برای مصرفکننده نهایی نیست، بلکه رسترها و عمدهفروشی های قهوه را قادر میسازد تا قهوههای منحصربهفردی را به کافی شاپ ها ارائه دهند».
طی سالهای اخیر در مسابقات قهوه، از جمله جام جهانی باریستا و جام جهانی تولیدکنندگان قهوه، شاهد آن بودهایم:
در سال ۲۰۲۳، برند WBC با ترکیبی از قهوه گشا که با روش بی هوازی تخمیر شده بود و قهوه طبیعی Pink Bourbon همراه با شیر برنده Boram Um شد.
رقیب ایتالیایی این برند، دانیله ریچی که در جایگاه دوم قرار گرفت نیز از ترکیب قهوه گشا کلمبیایی و کاتورا از همان منطقه استفاده کرد.
مت وینتون، قهرمان WBrC در سال 2021، از قهوه ترکیبی که با ترکیب کردن دو نوع قهوه از گونه ای “فراموش شده” eugenioides و Catucai تهیه شده بود، برنده شد.
اولیویا میگوید: «قهوه های ترکیبی میتوانند به رسترها این امکان را بدهند که بتوانند پیشنهادات خود را از سایر فروشندگان قهوه که ممکن است گزینههای مشابهی در منوی خود داشته باشند، متمایز کنند. علاوه بر این، قهوه های ترکیبی میتوانند جایگاه ویژه ای بین مردم عادی که قهوه می نوشند و افرادی که صرفا عادت به نوشیدن قهوه های خاص و منحصر به فرد دارند، پیدا کنند.»
آیا حفظ مالکیت معنوی ارزشمند است؟
درست است که بسیاری از رسترها میتوانند قهوههای مشابهی را از همان مزارع یا تولیدکنندگان قهوه تهیه کنند. با این حال، مهارت، دانش و تخصص در برشته کاری، همگی نقش مهمی در تهیه یک قهوه ترکیبی مناسب که پاسخگوی نیازهای خاص مشتری باشد و طعمی متمایز ایجاد کند، ایفا می کنند.
با توجه به این نکته، تعداد اندک اما رو به رشدی از رسترها شروع به انتخاب نامهای متمایز و لوگوهای دارای حق کپی رایت روی بسته بندی قهوه ترکیبی خود کردهاند تا از ارزش ویژه برند و مالکیت معنوی خود محافظت کنند. از آنجایی که بازار قهوه تخصصی بسیار رقابتی است، داشتن حق مالکیت معنوی می تواند یک مزیت بزرگ باشد که البته برای رسترهای کوچکتر پرهزینه است.
تونی میگوید: «ترکیب ها و دستور العملهای هر برند برای برشته کاری قهوه متعلق به خود اوست و رسترها باید حق مالکیت آنها را داشته باشند. قهوه ترکیبی خاص هر برند، دارایی معنوی یک رستر است و بنابراین ارزشمند است.»
او می افزاید: «اگر درک کنید که هر قهوه ترکیبی را برای چه کسی برشته کاری می کنید و می خواهید با آن به چه هدفی برسید می توانید با در نظر گرفتن مصرف کننده هدفتان، شروع به تولید قهوه های ترکیبی مختلفی کنید. اما در کل باید دستورالعمل ساده ای برای برشته کاری قهوه داشته باشید و اطمینان حاصل کنید که می توانید در بلند مدت این دستورالعمل را تکرار کنید.»
نقش قهوه های ترکیبی در آینده
قهوه های ترکیبی از همان ابتدا، بخش بزرگی از صنعت قهوه را تشکیل می دادند و نقش مهمی نیز در آینده ایفا خواهند کرد و پیشبینی می شود که در آینده نیز به این پیشرفت ادامه دهند.
آدام میگوید: «قهوه های ترکیبی آمده اند که بمانند و تکامل یابند. ما انتظار داریم که رسترهای متخصص بیشتری را در بازار ببینیم که از یک رویکرد مشترک پیروی میکنند و قهوه های ترکیبی ایجاد میکنند که مکمل غذاهای خاص، مناسب برای زمانهای خاصی از روز هستند، یا ارزش برندی که آنها را تولید کرده به نمایش می گذارند.»
اولیویا با گفته آوام موافق است و میگوید: « قهوه های ترکیبی و تخصصی می تواند به رشد صنعت قهوه کمک کند و میتواند به ایجاد روابط ارزشمند با مشتریان کمک کند. در آینده، قهوه های ترکیبی همچنان راهی عالی برای رستر، مصرفکنندگان و حتی قهرمانان جهان هستند تا نوآوری و ایجاد تجربیات منحصربهفرد برای مصرفکنندگان و داوران را رقم بزنند. .»
آنها می افزایند: «از آنجایی که افراد بیشتری تخصص ایجاد «ترکیب های عالی» را درک می کنند، شاهد افزایش تقاضا خواهیم بود که تقریبا با قهوه های تک خاستگاه برابری می کند. قهوه های ترکیبی با کیفیت بالا می توانند به عنوان پلی برای ارتباط آسان تر با مشتریان و جامعه قهوه عمل کنند.
قهوه های ترکیبی تخصصی روزهای بسیار پررونقی را می گذرانند و مطمئناً به رونق شان ادامه خواهند داد. اما مهمتر از آن، نقش آنها در ایجاد فرصتی منحصربهفرد برای بازاریابی برندها است که دستورالعمل تهیه آنها را در اختیار رسترها قرار میدهند و آنها باید تا حد امکان روی این روند سرمایهگذاری کنند.
علامت تجاری و حق کپی رایت برای نام قهوه ها، لوگو ها و دستور العمل ها، یکی از راهکارهای مهم برای توسعه این حوزه است. در نتیجه، رستر میتوانند از برند و «حق مالکیت معنوی» خود محافظت کنند، که اهمیت فزایندهای در یک بازار به شدت رقابتی پیدا میکند.
https://perfectdailygrind.com/2024/03/specialty-coffee-blends-intellectual-property/