در بخش اول این مقاله در مورد خواص قهوه برای سلامت زنان و مردان صحبت کردیم و تاثیر این نوشیدنی محبوب را بر کاهش ریسک ابتلا به بیماری‌های مثل دیابت، بیماری‌های قلبی و عروقی و کاهش ریسک سکته و انواع سرطان به تفصیل گفتیم. در بخش دوم این مقاله در مورد مهم‌ترین خواص قهوه و تاثیر قهوه بر پارکینسون، افسردگی و آلزایمر، سنگ کیسه صفرا و افزایش طول عمر صحبت می‌کنیم و البته در مورد انواع دانه قهوه، میزان رُست و برشتگی دانه قهوه، نحوه نگهداری از قهوه و حتی نحوه دم کردن آن هم صحبت می‌کنیم. بخش دوم این نوشتار جالب را در مجله قهوه ست بخوانید.
مهم‌ترین خواص قهوه برای سلامت زنان و مردان
قهوه و افسردگی
یکی از مهم‌ترین خواص قهوه کاهش ریسک ابتلا به افسردگی است. پلی‌فنول‌هایی که به طور طبیعی در هر دو قهوه کافئین دار و بدون کافئین وجود دارند، می‌توانند به عنوان آنتی اکسیدان عمل کنند تا از استرس اکسیداتیو و التهاب سلول‌های آسیب دیده جلوگیری کنند. ممکن است در برخی افراد فواید عصبی داشته باشد و به عنوان یک ضد افسردگی عمل کند. کافئین ممکن است بر حالات روحی مانند افزایش هوشیاری و توجه، کاهش اضطراب و بهبود خلقی تأثیر بگذارد. مصرف کافئین متوسط کمتر از 6 فنجان قهوه در روز با کاهش خطر افسردگی و میل به خودکشی همراه است. اما در موارد اندکی در افراد حساس، مقادیر بالاتر کافئین ممکن است اضطراب، بیقراری و بی خوابی را افزایش دهد. قطع ناگهانی مصرف کافئین باعث سردرد، خستگی، اضطراب و به هم ریختن خلق و خو برای چند روز می شود و ممکن است تا یک هفته ادامه داشته باشد.
نتایج یک مطالعه گروهی روی 263.923 شرکت کننده از موسسه ملی بهداشت و انجمن بازنشستگان آمریکایی نشان داد افرادی که روزانه 4 یا بیشتر فنجان قهوه می‌نوشند، تقریباً 10٪ کمتر از سایرین دچار افسردگی می‌شوند.
در یک متاآنالیز روی 330.677 شرکت کننده بود مشخص شد افرادی که بالاترین میزان نوشیدن قهوه (4/5 لیوان در روز) در مقایسه با افرادی که کمترین میزان نوشیدن (1 لیوان) قهوه را داشتند خطر ابتلا به افسردگی 24% در آنها کاهش پیدا می‌کند. محققان دریافتند 8٪ خطر ابتلا به افسردگی با هر فنجان قهوه اضافی که مصرف می‌شود کاهش پیدا می‌کند. همچنین در مقایسه با بالاترین و کمترین میزان مصرف کافئین ، 28٪ خطر ابتلا به افسردگی کاهش یافته است که بیشترین فایده در مصرف کافئین بین 68 تا 509 میلی گرم در روز (حدود 6 اونس تا 2 فنجان قهوه) وجود دارد.
در یک بررسی که بر روی سه گروه بزرگ زن و مرد در ایالات متحده انجام شد، با افزایش مصرف قهوه، میل به خودکشی کاهش پیدا کرده بود. در مقایسه با نوشیدنی‌های بدون کافئین، میل به خودکشی در میان افرادی که روزانه 2-3 فنجان می‌نوشند و 53٪ در میان کسانی که روزانه 4 یا بیشتر فنجان می‌نوشند، کمتر است. هیچ ارتباطی بین قهوه بدون کافئین و کاهش میل به خودکشی وجود ندارد و همین مسئله نشان می دهد که کافئین عامل اصلی این کاهش است.
قهوه و پارکینسون
پارکینسون عمدتاً در اثر کم بودن دوپامین در بدن ایجاد می‌شود. شواهد مداوم از مطالعات اپیدمیولوژیک وجود دارد که نشان می‌دهد مصرف کافئین ریسک ابتلا به پارکینسون را کم می‌کند. در مطالعات حیوانی و سلولی مشخص شده کافئین موجود در قهوه از سلول‌های مغز تولید کننده دوپامین محافظت می‌کند.
نتایج یک بررسی منظم از 26 مطالعه از جمله مطالعات گروهای و مورد کنترل نشان داده با مصرف قهوه کافئین‌دار خطر ابتلا به پارکینسون 25٪ کاهش پیدا می‌کند. همچنین با افزایش 300 میلی گرم در مصرف کافئین، خطر ابتلا به پارکینسون 24% کاهش یافته است.
یک مطالعه گروهی در فنلاند، مصرف قهوه و رشد پارکینسون را در 6،710 مرد و زن بالای 22 سال پیگیری کرد. در آن زمان، پس از تنظیم خطرات شناخته شده PD، مشخص شد افرادی که حداقل 10 فنجان قهوه در روز می‌نوشند، خطر ابتلا به بیماری آنها به میزان قابل توجهی پایین‌تر از افرادی است که سایر مشروبات غیر الکلی را می‌نوشند. به این ترتیب به نظر می‌رسد یکی از مهم‌ترین خواص قهوه کاهش ریسک ابتلا به پارکینسون است.
قهوه و آلزایمر
در مطالعه CAIDE (عوامل خطرناک قلبی و عروقی ، پیری و زوال عقل)، نوشیدن 3-5 فنجان قهوه در روز در میانسالی (میانگین سنی 50 سال) با کاهش قابل توجهی در ابتلا به بیماری آلزایمر در مقایسه با نوشیدنی‌هایی با مقدار کافئین کمتر همراه بود.
با این حال، سه بررسی سیستماتیک در مورد تأثیر قهوه در بیماری آلزایمر به دلیل تعداد محدودی از مطالعات و تنوع زیاد در انواع مطالعه که منجر به یافته‌های مختلط بودند، بی‌نتیجه بود. به طور کلی نتایج حاکی از گرایش به سمت اثر محافظتی کافئین در برابر زوال عقل و بیماری آلزایمر است، اما هیچ گزارش قطعی در مورد آن وجود ندارد. محققان عقیده دارند که نیاز به مطالعات بزرگتر با دوره پیگیری طولانی‌تر است. کارآزمایی‌های کنترل شده تصادفی با مطالعه اثر محافظتی قهوه یا کافئین بر پیشرفت بیماری آلزایمر و زوال عقل هنوز در دسترس نیست.
قهوه و سنگ کیسه صفرا
مطالعات متنوعی در مورد تاثیر کافئین بر ممانعت از تشکیل سنگ‌های صفراوی وجود دارد. متداول‌ترین نوع سنگ کیسه صفرا به خاطر کلسترول بالای خون است. به نظر می‌رسد یکی از مهم‌ترین خواص قهوه این است که مانع از رسوب کریستال و ایجاد سنگ در کیسه صفرا شود. قهوه ممکن است انقباضات در کیسه صفرا را تحریک کرده و جریان صفرا را افزایش دهد تا کلسترول جمع نشود.
در این زمینه یک مطالعه روی 46008 مرد به مدت 10 سال که رابطه میان پیشرفت سنگ کیسه صفرا و مصرف قهوه را بررسی کرده است. پس از تنظیم عوامل دیگری که باعث ایجاد سنگ کیسه صفرا می‌شوند، این مطالعه نتیجه گرفت که در مردانی که به طور مداوم قهوه می‌نوشند، در مقایسه با مردانی که قهوه نمی‌نوشیدند‌سنگ های صفراوی به طور قابل توجهی کمتر است. یک مطالعه بزرگ مشابه دیگر هم نتیجه مشابهی را در زنان یافت.
قهوه و مرگ و میر
در یک گروه بزرگ با بیش از 200000 شرکت کننده تا 30 سال ارتباطی بین نوشیدن مقادیر متوسط قهوه و خطر کمتر مرگ زودرس پیگیری و نتایج جالبی کسب شد. در مقایسه با افرادی که نوشیدنی‌های دیگر مصرف می‌کردند، افرادی که روزانه 3-5 فنجان قهوه می‌نوشند، 15٪ احتمال مرگ زودرس به دلیل بیماری از جمله بیماری‌های قلبی عروقی، خودکشی و بیماری پارکینسون کمتر است. هر دو قهوه کافئین‌دار و بدون کافئین یا دیکاف از نظر این مطالعه فایده دارند. به عقیده محققین ترکیبات فعال زیستی موجود در قهوه با کاهش التهاب و مقاومت به انسولین می‌توانند در این زمینه نقش داشته باشند. این می‌تواند جز مهم‌ترین خواص قهوه باشد.
در یک مطالعه بزرگ دیگر که روی بیش از 500000 نفر به مدت 10 سال پیگیری شد، ارتباطی بین نوشیدن قهوه بالاتر و میزان مرگ و میر کمتر از هر علتی مشاهده شد. در مقایسه با افرادی که قهوه نمی‌نوشیدند، کسانی که روزانه 6-7 فنجان می نوشیدند، خطر ابتلا به مرگ زودرس 16٪ کمتر بود. همچنین در کسانی که روزانه 8 یا بیشتر فنجان می‌نوشیدند، یک اثر محافظتی نیز پیدا شد. این اثر محافظتی بدون در نظر گرفتن میل ژنتیکی به متابولیسم کافئین سریع‌تر یا کندتر بود.
انواع دانه قهوه
دانه‌های قهوه در واقع دانه‌های میوه‌ای به نام گیلاس قهوه است. گیلاس قهوه بر روی درختان قهوه از جنس سرده گیاهان Coffea رشد می‌کند. گونه‌های گوناگونی از گیاهان قهوه وجود دارد، از درختچه‌ها تا درختان.
دو نوع اصلی از انواع دانه قهوه وجود دارد Robusta و Arabica. دانه قهوه عربیکا از اتیوپی سرچشمه گرفته و یک فنجان قهوه معتدل و طعم دار به ما می‌دهد؛ عربیکا محبوب‌ترین نوع دانه قهوه در سراسر جهان است. با این حال، فرایند رشد آن گران و پرهزینه است زیرا گیاه عربیکا نسبت به محیط حساس است و نیاز به سایه، رطوبت و دمای ثابت بین 60-75 درجه فارنهایت دارد. دانه قهوه روبوستا از نظر اقتصادی مقرون به صرفه‌تر است زیرا در برابر بیماری مقاوم است و در دامنه وسیعی از دما بین 65-97 درجه فارنهایت زنده می‌ماند و رشد می‌کند. همچنین می‌تواند در برابر تغییرات شدید آب و هوا از جمله تغییرات بارندگی و نور شدید خورشید مقاومت کند.
انواع رُست قهوه
دانه‌های قهوه سبز باید بو داده شوند. این دانه‌ها در گرمای زیاد بو داده می‌شوند تا یک تغییر شیمیایی ایجاد کنند که عطر و طعم غنی را که ما از قهوه سراغ داریم را آزاد می‌کند. سپس آنها خنک شده و برای دم کردن زمین آماده می شوند. سطح کباب از ملایم (لایت) تا متوسط (مدیوم) و تیره یا دارک متغیر است. هرچه سطح بو دادن دانه قهوه ملایم‌تر باشد، رنگ و طعم قهوه بو داده سبک است و اسیدیته آن نیز بالاتر می‌رود. دانه‌های قهوه با سطح برشتگی تیره یک دانه قهوه سیاه با اسیدیته کم و طعم تلخ شده است. سطح برشتگی محبوب برای فرنچ پرس تیره متوسط یا medium-dark است. یادتان باشد این فقط یک شایعه است که دانه‌های با سطح برشتگی تیره دارای سطح کافئین بالاتری نسبت به سطح سبک‌تر برشتگی دانه قهوه هستند. دانه‌های قهوه با رُست ملایم و سبک تر در واقع حتی کمی غلظت بالاتری دارند.
انواع درجه آسیاب قهوه
یک آسیاب متوسط رایج‌ترین نوع آسیاب و برای دستگاه‌های اتوماتیک قطره‌ای دم‌آوری قهوه بهترین انتخاب است. از آسیاب ریز برای طعم‌های عمیق تر مانند اسپرسو استفاده می‌شود که روغن‌ها را آزاد می‌کند و از آسیاب درشت در دستگاه‌های تحت فشار قهوه مثل فرنچ پرس استفاده می‌کنند.
قهوه دیکف یا بدون کافئین
قهوه بدون کافئین. مهم‌ترین خواص قهوه شامل قهوه بدون کافئین هم می‌شود؟ این گزینه برای کسانی است که عوارض جانبی ناخوشایند از کافئین را تجربه می‌کنند. دو روش متداول برای از بین بردن کافئین از قهوه استفاده می شود، استفاده از حلال های شیمیایی (متیلن کلراید یا اتیل استات) یا گاز دی اکسید کربن. هر دوی این روش‌ها روی دانه قهوه بخارپز یا خیس شده اعمال می‌شوند و سپس این دانه‌ها خشک می‌شوند. حلال‌ها هنگام شستشو و خشک شدن دانه قهوه به کافئین متصل شده و هر دو با هم تبخیر می‌شوند. طبق مقررات ایالات متحده، حداقل 97٪ کافئین برای داشتن برچسب بدون کافئین یا دیکاف باید از بین برود، بنابراین ممکن است مقدار کمی کافئین هنوز در دانه قهوه وجود داشته باشد. هر دو روش ممکن است باعث از بین رفتن عطر و طعم شود زیرا سایر مواد شیمیایی موجود در دانه‌های قهوه که باعث طعم و بوی بی‌نظیر آنها می‌شوند هم در طی این پردازش از بین می‌روند.
بهترین روش نگهداری از قهوه
دانه قهوه یا قهوه آسیاب شده را در یک ظرف مات که راهی برای نفوذ هوا ندارد، در دمای اتاق و به دور از نور خورشید قرار دهید. بهترین جا برای نگهداری قهوه داخل یک کابینت تاریک و خنک است. قرار گرفتن در معرض رطوبت، هوا، گرما و نور می‌تواند طعم قهوه را از بین ببرد. بسته‌بندی قهوه عطر و طعم آن را به مدت طولانی حفظ نمی‌کند، بنابراین مقادیر بیشتری قهوه را به ظروف محکم درب‌دار و غیر قابل نفوذ منتقل کنید. قهوه را می‌توان در صورت نگهداری در ظروف غیر قابل نفوذ در فریزر هم منجمد کرد. قرار گرفتن در معرض حتی مقادیر کمی هوا در فریزر می‌تواند منجر به از بین رفتن عطر و بو و طعم قهوه شود.
محصولات پیشنهادی قهوه ست
