شاید برای‌تان عجیب باشد که بخواهید ارتباطی میان نوشیدن قهوه و دوربین وب کم پیدا کنید. اما قهوه و وب کم چه ارتباطی می‌توانند با هم داشته باشند؟ داستان به سال 1991 برمی‌گردد و در حقیقت یکی از مزایای نوشیدن قهوه اختراع دوربین وب کم در دنیای تکنولوژی شد. قصه این داستان شیرین قهوه و وب کم را از سایت huddly در مجله قهوه ست بخوانید.
داستان اختراع دستگاه وب کم یکی از مزایای اعتیاد به نوشیدن قهوه بود
قصه وب کم و قهوه کمی عجیب به نظر می‌رسد و شاید با خودتان بگویید اصلا چه ارتباطی میان وب کم و قهوه می‌توانید وجود داشته باشد. همه چیز از یک نیاز شروع شد. در حقیقت مخترعین وب کم اصلا قصد نداشتند دستگاهی به نام وب کم اختراع کنند و روش ارتباطی بشر را برای همیشه تغییر دهند.
در حقیقت آن‌ها می‌خواستند یکی از نیازهای روزانه خود که خوردن قهوه بود را برطرف کنند. مشکل آن‌ها در حقیقت مشکل بسیاری از ماست که در یک دفتر کار مشترک کار می‌کنیم و آن هم پر و خالی شدن قوری قهوه است. یک سوال اساسی در این مواقع همیشه ذهن ما را به خودش مشغول کرده است: قوری قهوه پر است یا خالی شده؟ اصلا ارزشش را دارد از پشت میزم بلند شوم و سراغ قوری قهوه بروم، شاید قوری خالی باشد!
نوشیدن قهوه در روزهای تیره و تار اینترنت
در تابستان سال 1991 اصلا مرورگر وب هنوز وجود نداشت و تازه دو سال بعد یعنی در سال 1993 «تیم برنرز-لی» نخستین مرورگر وب را اختراع کرد. در آن سال اتحاد جماهیر شوروی با استعفای آخرین رهبرش، میخائیل گورباچف، دچار فروپاشی شد و فیلم ترمیناتور 2 در سرتاسر دنیا در حال رکوردشکنی در گیشه سینماها بود.
اما مثل این‌که برای محققان دانشگاه کمبریج این چیزها مهم نبود. آن‌ها حسابی به نوشیدن قهوه علاقه داشتند و یک قوری قهوه کم حجم و جمع و جور بیشتر نداشتند، آن هم در یک ساختمان سه طبقه. در این شرایط برای نوشیدن یک فنجان قهوه باید طبقات را بالا و پایین بروی و از فاصله دور هم بوی قهوه به مشام نمی‌رسد و البته اگر بدشانس باشی با قوری قهوه‌ساز خالی قهوه مواجه می‌شوی. خب بهترین راه‌حل چه بود؟ زیر نظر گرفته قوری قهوه. اما چطور؟ با درست کردن وسیله‌ای که که بتوان به صورت زنده وضعیت پر و خالی بودن قوری قهوه را زیر نظر داشت و البته که در اختیار داشتن تصاویر از طریق یک دوربین امکان‌پذیر است، اما چه دوربینی؟ قطعا دوربین باید این قابلیت را می‌داشت که بتواند به صورت زنده و مستقیم تصاویر را روی یک شبکه ببرد.
اما یک مشکل دیگر هم وجود داشت. قوری قهوه‌ساز و کامپیوتر هر دو در طبقه دوم یا اتاق تروجان بودند و اتاق بسیاری از این محققان در طبقات دیگر بود. خب پس باید چکار می‌کردند؟ محققان زرنگ و باهوش دانشگاه کمبرج به این نتیجه رسیدند که از دوربینی استفاده کردند که تصویر سیاه سفید با ابعاد ۱۲۸ در ۱۲۸ پیکسل را به کارت ویدئوی یک کامپیوتر Acorn Archimedes می‌فرستاد.
این محققان از پروتکل X Window System استفاده کردند و یکی از آن‌ها برنامه نرم‌افزار کلاینت و یکی دیگر هم مسئول نوشتن برنامه نرم‌افزار مربوط به سرور شد. در سال ۱۹۹۱، هنوز ۲ سال تا زمانی که مرورگرهای وب، قادر به نمایش تصویر باشند و در حقیقت شبکه اینترنت به دنیا معرفی شود باقی مانده بود.
در سال 1993 دوربین وب کم به شبکه جهانی اینترنت متصل شد
در سال 1993 مرورگر وب توسط تیم برنرز-لی اختراع شد و در همان زمان دوربین پخش زنده قهوه محققان دانشگاه کمبریج هم به اینترنت وصل بود و حالا همه دنیا می‌توانستند قوری قهوه‌ای را در دانشگاه کمبریج به صورت زنده تماشا کنند که برای آماده کردن نوشیدن قهوه توسط محققان دانشگاه کمبریج قل قل می‌کرد.
جالب است بدانید که تا مدت‌ها این سایت یکی از سایت‌های محبوب وب در سرتاسر دنیا بود و میلیون‌ها نفر از آن بازدید کردند. خبر این قوری و تصاویر اینترنتی آن در رسانه‌هایی مثل رادیو بی بی سی، واشنگتن پست و تایمز هم منتشر شد. قوری قهوه مشهور کمبریج سرانجام بعد از آخرین پخش زنده وب کم در 22 آگوست سال 2001 در مزایده‌ای در سایت eBay فروخته شد. خریدار این قوری سایت اشپیگل آنلاین به قیمت 3350 پوند فروخته شد. و به این ترتیب بود که مزایای نوشیدن قهوه منجر به اختراع یکی از مهم‌ترین دست ساخته‌های بشر بود.
